Mamy szczeniaka - pierwsze dni w domu

W tym artykule omówimy to wspólnie:

• jak najszybciej przyzwyczaić szczeniaka do nowego domu
• jak reagować na przejawy smutku lub strachu
• jak nauczyć go nawyków higienicznych
• jak przedstawić go innym członkom gospodarstwa domowego

Nowe środowisko, nowi ludzie, nowe sytuacje

Czy w końcu nadszedł dzień, w którym przywiozłeś do domu swojego upragnionego szczeniaka? Nie mamy wątpliwości, że to jeden z najszczęśliwszych momentów w Twoim życiu. Ale dla szczeniaka to ogromna zmiana. Wyobraź sobie, że przez całe swoje dotychczasowe życie byłeś zawsze w obecności matki i rodzeństwa, znałeś głównie ramiona hodowcy lub opiekuna w schronisku. Nagle znajdujesz się w nowym otoczeniu, zupełnie sam, z obcymi ludźmi - to ogromna zmiana dla tak małego stworzenia.

Jak więc pomóc mu zaaklimatyzować się tak szybko i skutecznie, jak to możliwe?

1. Przeznacz na to wystarczająco dużo czasu i nigdzie się nie spiesz

Jeśli to możliwe, zaplanuj odbiór szczeniaka tak, abyś miał dużo czasu dla siebie. Idealnie jest wziąć kilka dni wolnego w pracy i odebrać szczeniaka od hodowcy rano, aby mógł dokładnie zapoznać się z nowym otoczeniem przed długim snem.
Jeśli czeka Cię długa podróż samochodem, przygotuj ręczniki i koc ochronny. Zabierz ze sobą miękką lub gumową zabawkę, aby zapewnić szczeniakowi rozrywkę i umilić mu czas. Nie zalecamy karmienia podczas podróży, chyba że będzie ona trwała kilka godzin - szczeniak może już cierpieć na nudności z powodu samej podróży samochodem.
Po powrocie do domu pozwól szczeniakowi samodzielnie zbadać tę część mieszkania lub domu, w której będzie spędzał najwięcej czasu. Jeśli w domu są dzieci lub inni domownicy czekający z niecierpliwością, upewnij się, że nie skaczą razem na szczeniaka. Wyjaśnij im, że najlepiej będzie, jeśli szczeniak zapozna się z nimi stopniowo i po tym, jak zobaczy swój nowy dom. Na pewno poradzi sobie z dodatkowymi kilkoma minutami!
Pamiętaj o zasadzie numer jeden - wszystko z zachowaniem dyskrecji, dobrego humoru i spokoju. Pokaż szczeniakowi, że w nowym domu jest bezpieczny - panuje spokojna atmosfera, nikt się nie spieszy, nie ma przerażających odgłosów, a Twoje ramiona są na wyciągnięcie ręki, gdyby szukał schronienia.

2. Zabierz mu kawałek jego domu

Dobrą praktyką jest, aby hodowca dał ci koc lub kawałek materiału, który szczenięta miały w boksie lub kojcu przez kilka dni, kiedy wyjeżdżasz. Jeśli tak nie jest, postaraj się umówić z nim z wyprzedzeniem, aby dostarczył ci taką szmatkę. Prawdopodobnie nie będzie ona miała dla Ciebie zbyt wiele zapachu, ale sprawi, że szczenię poczuje zapach swojego rodzeństwa i matki, co pomoże mu poczuć się bezpiecznie. Umieść ją w nowym legowisku lub budce szczeniaka - przyniesie najwięcej korzyści, gdy szczeniak śpi lub jest sam. Możesz również dodać przenośny zegarek, który tyka jak bicie serca matki (ale uważaj, aby szczeniak go nie pogryzł).
Przyzwyczajaj go do samotności stopniowo - na początek po prostu opuść pomieszczenie, w którym się znajdujesz, na kilka sekund. Największym testem będzie pierwsza noc. Od Ciebie zależy, jaki tryb wybierzesz - niektórzy ludzie śpią w pokoju ze szczeniakiem pierwszej nocy, inni przenoszą się do sypialni po zaśnięciu i zostawiają szczeniaka samego w kojcu. Przygotuj się na to, że po kilku godzinach będziesz musiał go wyprowadzić i że może skomleć.

3. Tworzenie wspólnych nawyków

Nie tylko pies musi przyzwyczaić się do nowej rutyny domowej, ale także ty.

Spróbuj stworzyć wspólne rytuały od samego początku, aby uporządkować swoje życie. Niezależnie od tego, czy jest to spacer zaraz po przebudzeniu, czas na zabawę po porannej kawie, wieczorny trening pełen zabawy, czy też nauka drzemki i umieszczanie szczeniaka w kojcu lub klatce, gdy pracujesz w domu.

Staraj się przestrzegać dokładnych godzin karmienia - małe szczenięta powinny być karmione co najmniej 3 razy dziennie. Przez pierwsze kilka dni używaj karmy, do której szczeniak jest przyzwyczajony od hodowcy i pozwól mu najpierw zaaklimatyzować się w nowym środowisku i wśród nowych ludzi. Zapobiegnie to niepożądanym problemom trawiennym, które mogą wynikać ze zbyt dużych zmian.

Zawsze możesz zmienić jedzenie, ale masz tylko jedną szansę, aby proces udomowienia był jak najłatwiejszy tu i teraz. 😊

4. Podchodź do każdej sytuacji z uśmiechem i nie użalaj się nad psem

Licz się z tym, że szczeniak może coś zniszczyć, zareagować na nową rzecz inaczej niż sobie wyobrażasz, nie dostrzec cię w trudnej sytuacji lub wykazać tendencje zaborcze i chronić swoje jedzenie lub miejsce. Nie trać zimnej krwi w takich sytuacjach i zachowaj pozytywne nastawienie i spokój. Chociaż wiemy, że czasami może to być trudne, pamiętaj, że chcesz zbudować piękną relację ze swoim psem opartą na zaufaniu i właściwej komunikacji. W końcu każdy pies musi najpierw nauczyć się, co jest właściwe w ludzkim świecie i że w domu obowiązują pewne zasady. I zawsze jest dobry sposób, aby to wyjaśnić. 😊

Pamiętaj, że szczeniak odbiera intonację twojego głosu bardziej niż same słowa. Jeśli brzmisz radośnie i chwalisz go nawet za najdrobniejsze rzeczy, szybciej do ciebie przylgnie i lepiej poradzi sobie w nowych sytuacjach.

Jak radzić sobie ze smutkiem i strachem?

Przygotuj się na to, że szczeniak nie będzie szczęśliwym, beztroskim stworzeniem przez 24 godziny na dobę, ale może też być smutny lub czegoś się bać. Nie jest to Twoja wina - powodem strachu są również etapy rozwoju psa.
Szczenięta zazwyczaj doświadczają pierwszego okresu zwiększonej odwagi między 5 a 8 tygodniem życia, kiedy to dosłownie chłoną wszystkie nowe rzeczy jak gąbka i dobrze radzą sobie w trudnych i stresujących sytuacjach. Dzieje się to jeszcze u hodowcy, więc bardzo ważne jest, aby w tym czasie zapewnić im jak najwięcej bodźców do odkrywania. Po tym okresie następuje okres strachu, który trwa do 10 tygodnia - pierwsze 2 tygodnie, kiedy szczeniak jest w domu.

Nie oznacza to, że powinieneś pozostać zamknięty w domu przez te 2 tygodnie - wręcz przeciwnie, wykorzystaj je na socjalizację (więcej na ten temat w następnym artykule). Jednak podawaj mu wszystko z umiarem (a także biorąc pod uwagę, że nie jest jeszcze w pełni zaszczepiony).
Jeśli się czegoś boi, nie współczuj mu, ale wręcz przeciwnie, wspieraj go swoim radosnym wyrazem twarzy, odwróć jego uwagę na zabawkę lub smakołyk i pokaż mu, że nic takiego strasznego się nie dzieje. 😊 Oczywiście, jeśli szczeniak jest tak przerażony wydarzeniem lub otoczeniem, że w ogóle go nie postrzega i wpada w panikę, nie pogłębiaj ekstremalnego doświadczenia, weź go w ramiona i opuść miejsce  - ale zrób to spokojnie i bez głośnych rozmów. Staraj się jednak unikać takich kryzysowych sytuacji.

Co zrobić, gdy szczeniak jest smutny, skomli lub wyraźnie płacze? Z wyrazami smutku można się spotkać zwłaszcza wtedy, gdy szczeniak zostaje sam. Ponownie, nie jest to porażka z twojej strony, ale naturalna reakcja, ponieważ nie został jeszcze sam.
Kluczem jest nauczenie szczeniaka, stopniowymi krokami, że zawsze będziesz wracać i nie robić z odejścia lub przyjścia wielkiej sprawy. Oznacza to nie żegnanie się smutnym głosem, nie witanie się skokami do sufitu i ponownie - nie użalanie się nad psem. Jeśli na początku spróbujesz wyjść, przechodząc do sąsiedniego pokoju, posłuchaj, czy szczeniak skomli i wytrwaj - po kilku próbach skomlenia uspokoi się - i to jest właśnie właściwy moment na powrót.

A co z nawykami higienicznymi?

Jako dobry właściciel psa z pewnością liczysz się z tym, że w domu ze szczeniakiem nie obejdzie się bez wypadków. Szczeniak nie potrafi jeszcze w pełni kontrolować swoich zwieraczy i ma mniejszy pęcherz niż dorosły pies. Należy go jednak utrzymywać w czystości od pierwszego dnia.
Na początku konieczne jest bardzo częste wychodzenie - zaraz po przebudzeniu i przed snem, po jedzeniu, po zabawie lub bieganiu. Łatwiej mają ci, którzy mieszkają w domu z ogrodzonym ogrodem - szczeniaka wystarczy wynieść na trawę i poczekać, aż załatwi swoje potrzeby. W mieszkaniu jest to nieco trudniejsze, ponieważ jazda windą zajmuje kolejne kilka sekund (i prawdopodobnie nie możesz też po prostu wybiec na zewnątrz w piżamie😊 ). Niektórzy ludzie używają również chłonnych poduszek lub sztucznej trawy z podkładką do zbierania w nagłych wypadkach. W tym przypadku skłaniamy się bardziej ku sztucznej trawie, ponieważ jej tekstura przypomina prawdziwą. I uwierzcie, psy dostrzegają nawet tak drobny szczegół podczas defekacji i stopniowo znajdują swoje ulubione miejsca.

Wiele szczeniąt nie trzyma moczu nawet w sytuacjach, w których doświadczają wielkiej radości - na przykład, gdy odwiedzający przychodzi się do nich przytulić. Jeśli zdarzy się wypadek, nie karz psa i posprzątaj bałagan bez emocji. Wręcz przeciwnie, pochwal go i daj mu smakołyk, gdy zrobi kupę lub siku na dworze.
Każdy pies może potrzebować innego czasu, aby w pełni nauczyć się nawyków higienicznych. Zależy to również od okoliczności wspomnianych powyżej - czy mieszka w mieszkaniu, czy jest to duża czy mała rasa, czy ma możliwość spokojnego wychodzenia na zewnątrz, czy też musi uczyć się w ruchliwym środowisku miejskim. Nie rozpaczaj więc, jeśli sporadyczne wypadki zdarzają się w wieku 4 czy 5 miesięcy - czystość powinna być generalnie, nawet biorąc pod uwagę jego możliwości fizjologiczne, opanowana w ciągu sześciu miesięcy jego życia.

Zapoznanie szczeniaka z resztą rodziny

Czy szczeniak trafia do domu, w którym są inni dwu- lub czworonożni członkowie rodziny? Jak wspomniano powyżej, wprowadzanie powinno odbywać się stopniowo. Zachowaj szczególną ostrożność w przypadku dzieci, które z pewnością cieszą się na widok uroczego psa, ale mogą przestraszyć szczeniaka swoimi radosnymi ruchami i głosem - zwłaszcza jeśli nie zostały do nich przyzwyczajone przez hodowcę.
Wyjaśnij cierpliwie dzieciom, że szczeniak jest żywym stworzeniem, które potrzebuje przestrzeni, a szybkie lub głośne mówienie może je zdenerwować. Dzięki kontrolowanemu wprowadzeniu i odpowiednim wskazówkom, jak obchodzić się ze szczeniakiem, dziecko z pewnością szybko je polubi i pokocha. W końcu kto nie chciałby mieć wspaniałych towarzyszy zabaw i partnerów do zabawy? 😊

Jeśli masz w domu innego psa, podejdź powoli do jego wprowadzenia. Najlepiej, jeśli po raz pierwszy spotkają się na neutralnym gruncie - na przykład na spacerze w pobliżu domu. Zapobiegnie to pilnowaniu terytorium przez starszego psa. Po zapoznaniu ich na zewnątrz możesz przenieść je do środka, ale zapewnij obu psom przestrzeń, w której drugi nie może się poruszać (kojec lub barierka dla dziecka w drzwiach może pomóc). Jest to również ważne, jeśli masz w domu kota - szczeniak może mieć tendencję do gonienia lub zachęcania do zabawy, której nie lubi. Kot powinien zawsze mieć możliwość ucieczki - idealne są podwyższone miejsca, do których szczeniak nie może dosięgnąć (stabilny, wysoki drapak lub półki wiszące na ścianie).

Mamy nadzieję, że poradzicie sobie z pierwszymi dniami razem! I ostatnia rada - nie wymagaj od siebie ani od szczeniaka szybkich wyników i zmian. To nie jest wyścig!

Ciesz się wspólnymi chwilami i wykorzystaj je przede wszystkim do zbudowania solidnego fundamentu dla waszego pięknego związku pełnego zaufania i miłości.